Stacja VI - Błogosławię Pana, który dał mi rozsądek
Kiedy się czuje opuszczony
Gdy znikąd nie mam już obrony
A zło się czai z każdej strony
Choć jestem bliski załamania
To w głowie rodzą się pytania
Bo wiara do myślenia skłania
Bo miłość serce me przenika
Nadzieja oczy me odmyka
Już widzę biegnie Weronika
Już mi podaje chusty rąbek
W sercu znów ład jest i porządek
Ty Panie dałeś mi rozsądek
Kiedy samotność mi doskwiera
Rozpacz sens życia mi zabiera
Co żyło we mnie to zamiera
Choć jestem bliski załamania
To w głowie rodzą się pytania
Bo wiara do myślenia skłania
Żegnam się w Imię Ojca Syna
I wiem gdzie bólu jest przyczyna
Bo mi pomaga Karolina
Już mi podaje chusty rąbek
W sercu znów ład jest i porządek
Ty Panie dałeś mi rozsądek